ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ

သြားၿပီအခ်စ္ေရ...
အမုန္းေတြလည္းမရွိေတာ့
အခ်စ္ေတြလည္းမသယ္သြားေတာ့
သံေယာဇဥ္ေတြလည္းျဖတ္ခဲ့ပါၿပီ....။

တစ္ခါတစ္ခါ ဘ၀ဆိုတာ
ခ်ဳိသလားခါးသလားေတြးခဲ့တာေတြလည္း
အက်ဳိးမရွိတာ ကိုယ္သိခဲ့ၿပီ။

သြားေတာ့ပါမယ္အခ်စ္ရယ္
မီးေတာက္ေတြက ကိုယ့္ကို ၀ါးမ်ဳိ
ျပာေတြအျဖစ္ ကိုယ္ ပ်ံ႕ၾကဲလိုက္ေတာ့မယ္။

မ်က္ရည္စိုနဲ႕ ငိုေၾကြးျခင္းလား၊
အသစ္တစ္ဖန္ ရယ္ေမာႏိုင္ျခင္းလား..
မသိႏိုင္ေတာ့တာကို
မွန္းမၾကည့္
ကိုယ္သြားပါေတာ့မယ္။

ေက်းငွက္ငယ္ရဲ႕ေတးဆိုသံလား
သစ္ရြက္ေတြမ်ား ယိမ္းကေနသလား...
ကိုယ့္ေရွ႕မွာေတာ့
အလွ်ံညီးညီး မီး
တဟဲဲဟဲနဲ႕ေအာ္ျမည္
ယိမ္းကေနလိုက္တာမ်ားေလ....။

ဒါဟာ ေနာက္ဆံုးဘ၀ေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူ
ကိုယ္ဘ၀ကူးရဦးမယ္။

ေနာက္ဘ၀ေနာက္ခႏၵာမွာ
မင္းကို ကိုယ္မသိ
ကိုယ့္ကိုမင္းမသိ
တေကြ႕ေကြ႕မွာ ေတြ႕ၾကပါဦးမလား...။

ကိုယ့္ကို လြမ္းၿပီးမက်န္ရစ္နဲ႕
သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႕မခ်ည္ေႏွာင္နဲ႕
အဓိပါယ္ရွိတဲ့ဘ၀
ေသျခင္းတရားအတြက္ ျပင္ဆင္ပါဦး။

ဒါဟာ ကိုယ့္အတြက္ ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ
မင္းအတြက္ေတာ့ တသသ
လြမ္းရဦးမယ့္ကဗ်ာ...။

မွ်ေ၀ရန္ :