(တိုက္ပြဲ ၀င္ေနၾကေသာ ညီအကုိ မ်ားအစား ့....ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တိုင္ စစ္သားတေယာက္အေနျဖင့္ ခံစားေရးသားထားပါသည္။)
ကာရံငယ္..
:( :( :(
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မျပန္ျဖစ္ခဲ့ရင္
နားလည္ခြင့္လႊတ္ပါ အေဖ--- နဲ ့အေမ..။
စစ္ပဲြဆုိတာ
ပန္းေတြပြင့္ေနတဲ့ေလာကထဲမွာ
ယမ္းေတြနဲ႔ အသက္လုျပီး
ကစားေနတဲ့
ဇာတ္လမ္းေလးေတြျဖစ္တာေၾကာင့္
အကယ္၍ သားမရွိ တဲ့ အခါ....
အေဖနဲ့ အေမ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ပါ.....။
ခ်ိဳ ့တဲ့ လြန္းတဲ့ ေတာေတာင္ထဲ မွာ...
ကၽြန္ေတာ္ ၾကိုက္တတ္တဲ့ ...ဟင္း...၊
အေမခ်က္ေက်ြး ေနတတ္ တဲ့....
အစားအစာေတြ....ဘယ္မွာ ရွိအလဲ အေမ...။
အေမ ေမြးခဲ့ တဲ့ သား....
ငယ္ငယ္က သတၱ၀ါေလးေတြ ကုိ မသတ္ပါနဲ့လုိ ့
တဖြဖြ ေျပာခဲ ့ေပမယ္ ့
သား...ကုိယ္ ့ႏိုင္ငံကအတြက္
ေသြး သား အခ်င္းခ်င္း
အသက္ လုေနရတယ္အေမ..။
အေဖေရာ....
အေဖ...သိခဲ့တဲ့ စစ္သားဘ၀နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ရွိေနတဲ့ စစ္သားဘ၀ ကြာျခားခဲ့တာ
အေဖ သိမွ သိပါေလ---
အဘုိးေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ နယ္ခ်ဲ႕မ်ိဳးေတြ၊...............
အေဖ တုိက္ပဲြ၀င္ခဲ့တဲ့ လက္ပါးေစေတြ....................
အခု ကၽြန္ေတာ္တုိက္ခုိက္ေနရတာက
ေသြးသားရင္းျခာေတြ---
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ ၊ ခံစားခ်က္ကုိ
ကတုတ္လုပ္ပစ္လုိက္ရမွာ
ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ မတန္တရာ
ဒါေပမဲ့ေလ---
အေနာက္မွာေနထြက္ အေရွ႕မွာေန၀င္
အမိန္႔သာလွ်င္ စစ္သားအတြက္ သစၥာ
နာခံရေပ မွာေပါ့ ---
မွန္ျခင္း၊ မွားျခင္း အတၱကင္းကင္းနဲ႔
ရွဳျမင္ႏုိင္တဲ့ေန႔
အေဖသိတဲ့ စစ္သားဘ၀မ်ိဳးကုိ
ျပည္သူေတြေတာင္းတတဲ့
ျငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ိဴး.....
တိုက္ပြဲမွာ ေလာကၾကီးကို
သား..အျပီးတိုင္ ႏူတ္ဆက္ခဲ့ ရရင္......
ေနာက္ဘ၀....
သားတို ့ရင္းတဲ့ ေသြးနဲ့....
အမိျမန္မာျပည္ၾကီး.....
စည္းလုံးျပီး ျငိမ္း ခ်မ္းေနတာကုိပဲ
ျမင္ခ်င္မိပါတယ္ အေဖ...။.....
(ကာရံငယ္...._) :(
www.yetayzakyaw1500.blogspot.com
.JPG)
Post a Comment
သင္၏မွတ္ခ်က္ ေရးပါ။.....